موانع قابل قبول در فرزندآوری

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد پوراحمد خمینی
عنوان: موانع قابل قبول در فرزندآوری

بعضی ها می گویند: خب ما دوست داریم که فرزند بیاوریم، اما موانعی وجود دارد. ما دوست داریم که نسبت به فرمایش مقام معظم رهبری لبیک بگوییم و پای کار بیاییم. اما موانعی وجود دارد.
دو مانع است که اگر وجود داشته باشد دیگر حجت تمام است و می توانیم اقدام به فرزندآوری نکنیم. خدمت یکی از علما بودیم و ایشان فرمودند: در دو حالت ما می توانیم نسبت به فرزندآوری وظیفه نداشته باشیم و تکلیفی نداشته باشیم:
به لحاظ فیزیولوژیک و جسمی خداوند به ما فرزندی ندهد.
یعنی پدر و مادر فرزند می خواهند اما خدا نمی خواهد. ما راضی هستیم به رضای الهی….
ممکن است که سراغ درمان هم برویم اما خدا نخواهد خب، لا یکلف الله نفسا الا وسعها، من آماده ام هرچه خدا بخواهد راضی هستم.
در اینجا اگر خدا فرزندی را به پدر و مادر عطا نکرد نمی تواند عذاب وجودان بگیرد چون از خدا خواسته و خداوند متعال است که صلاح زندگی را بهتر از هر کسی می داند.

زمانی که ما توان تربیت انسان مومن را نداشته باشیم.
معمولا در کلاس ها به محض این که این مورد بیان می شود همه می گویند ما شامل این مورد می شویم چون نمی توانیم فرزند خوبی را تربیت کنیم! بخاطر همین هست که می گوییم فرزند نیاوریم و یا کمتر بیاوریم.
بدانید که:
۹۹درصد آدم ها می توانند بهترین فرزند را تربیت کنند اما باید راه و روش تربیت کردن را مورد توجه قرار بدهند.
ما اگر همانی باشیم که قبل از ازدواج بودیم و با همان علم و آشنایی نسبت به خانواده و همسر باشیم و مطالعه نکرده باشیم بله به مشکل برمیخوریم چه با همسر چه با فرزند! اما اگر دنبال مطالعه و مشاوره رفتیم و پیگیری کردیم مشخص است که می توانیم بهترین فرزند را تربیت کنیم.
بنابراین نمی توانیم بگوییم که نمی توانیم فرزندی را تربیت کنیم، ما نمی رسیم که فرزند تربیت کنیم.
در چنین شرایطی نمی توانیم فرار کنیم و فقط در شرایطی که مثلا یک فردی دچار بیماری های حاد روانی آن هم تحت نظر کارشناس امین باشد و تأیید بشود می توان نسبت به فرزندآوری اقدام کرد.