مهارتهای زندگی

مهارتهای زندگی-سلام تشکر میکنم بابت وقتی که برای پاسخگویی به سوالات میذارید..

خانمی هستم 34ساله. همسرم هم 34 سال داره. هر دو لیسانسیم

و ایشون در یک شرکت خصوصی کار میکنه. یکسال و نیم عقد بودیم و

دوازده ماهه که ازدواج کردیم. تو دوران عقد مشکلی نبود و فقط چند بار همسرم عصبی شد

بعضی وقتها فحاشی هم میکرد.

البته ایشون آدم مقیدی هست اهل نماز و روزه، نماز اول وقت، تا جایی که بتونه

به فقرا کمک میکنه، اهل رفیق بازی نیست و مهربانه. حتی سال خمسی داره و ….

چند بار در عقد با من شدید بحثش شد و من یکبار به خانوادم گفتم که ایشون چندین بار

فحاشی کرده و ایشون بشدت از این کار من ناراحت شد. بعد از عروسی بحثمون شد

و ایشون منو کتک زد. اما بعدش پشیمون شد. به هر حال وقتی خانوادم فهمیدن

از شهر خودشون که 20 کیلومتر با شهر ما فاصله داره اومدن که باهاش صحبت کنن.

اما ایشون ناراحت شد و گفت دخترتون رو ببرید. منو بردن. هشت ماه خونه پدرم بودم

بعد اومدن سراغم و وقتی رفتم دو هفته بعد بحثمون شد و برگشتم.

ایشون چند تا نقد بمن دارن. لطفا راهنماییم کنید چیکار کنم

1-میگه نباید خانوادت رو در جریان میذاشتی و اگر ناراحت بودی باید با یه مشاور صحبت میکردی یا میرفتیم پیش مشاور.

میگه پدرت روی من حساب ویژه باز کرده بود و منو پیش خانوادت کوچیک کردی.

2-دو بار به روانپزشک و مشاور رجوع کرده. از دوران عقد میگفت وقتی من عصبی میشم

سعی کن آرومم کنی باهام بحث نکن. ولی من نمیتونم ساکت باشم و ایشون هر چی بخواد بگه

3-خودش عصبیت رو قبول داره و خودش رو مقصر میدونه اما میگه تو هم بی تقصیر نیستی.

4-میگه:(( چرا ول کردی رفتی. میگه باید میموندی و کمک میکردی. باید تو روزهای سخت کمک حالم میشدی.
میگه بقول خودت اگر ویژگی خوبی دارم بخاطر اون ویژگیها میموندی.

شرعا و عرفا نباید میرفتی. من روی تو حساب میکردم اما الان نمیتونم مث قبل باشم.))

5-بهش میگم دوستت دارم. میگه دوست داشتن اینطور نیست.

چند ماهه رفتی و من واقعا ناراحتم. آخرش هم بهم گفت ناز پروده ای و خونه شوهر شاید

مثل خونه پدر نباشه. برای خوشبختی باید تلاش کنیم و ….

پاسخ استاد پور احمد به مهارتهای زندگی را میتوانید به صورت صوتی گوش دهید:

دسترسی به کانال های مشاوره استاد پوراحمد:

[aps-social id=”3″]